Komorski natriuretski peptid ili moždani natriuretski peptid (BNP) – poznat i kao B-tip natriuretskog peptida – je hormon kojeg luče s kardiomiociti u srčanoj komori, kao odgovor na istezanje uzrokovano povećanim volumenom komorske krvi.
Lučenje 32-aminokiselinskog polipeptid BNP vezano je za fragment od 76-aminokiselinskog N-terminala u prohormonu zvanom NT-proBNP (BNPT), koji je biološki neaktivan. Oslobođeni BNP veže i aktivira atrijski receptor natriuretskog faktora NPRA, a u manjoj mjeri i NPRB, slično atrijskom natriuretskom peptidu (ANP), ali sa 10 puta manjim afinitetom. Međutim, biološki poluvrijeme BNP-a dvostruko je duže od ANP-a, a za NT-proBNP je čak i duže, čineći ove peptide boljom metom od ANP-a za dijagnostiku testiranja krvi.
Fiziološko djelovanje BNP-a slično je djelovanju ANP-a i uključuje smanjenje sistemskog vaskularnog otpora i centralnog venskog pritiska, kao i porast natriureze. Neto učinak ovih peptida je smanjenje krvnog pritiska, uslijed smanjenja sistemskog vaskularnog otpora i, prema tome, naknadnog opterećenja. Pored toga, djelovanje i BNP i ANP rezultira smanjenjem minutnog volumena zbog ukupnog smanjenja centralnog venskog pritiska i predopterećenja, kao rezultat smanjenja volumena krvi koji slijedi nakon natriureze i diureze.[1]
- ^ "CV Pharmacology - Natriuretic Peptides". cvpharmacology.com. Arhivirano s originala, 21. 10. 2017. Pristupljeno 29. 4. 2018.
